I Ik heb dit jaar veel goede graphic novels gelezen, waarvan er een paar toevallig ook grote gebeurtenissen in de stripwereld waren – wat spannend om de terugkeer van de gevierde Amerikaanse maker Charles Burns in zo’n compromisloos felle vorm te zien, terwijl de De jonge Nederlandse illustrator Aimée de Jongh bereikte iets dat bijna wonderbaarlijk was met haar buitengewone bewerking van Heer van de vliegen. Maar het boek dat in 2024 voor mij persoonlijk het meest betekende, was dat wel Elena: een handgemaakt leven door Miriam Gold voor het portret van Sheffield, mijn geboortestad, en van het nabijgelegen Peak District. Ik kan me moeilijk iemand voorstellen die niet blij zou zijn als hij dit kleine boekje voor Kerstmis zou krijgen; het is een lust voor het oog en een bokshandschoen (op een goede manier) voor het hart.
Polaire draaikolk van Denise Dorrance (Nieuwe rivier)
Grappig en meeslepend, Dorrance’s ingesneeuwde memoires over de dementie van haar bejaarde moeder zouden echt niet beter kunnen zijn als ze het probeerden; zowel de tekeningen als de dialogen doen denken aan het genie van Alison Bechdel of Posy Simmonds. Hij is zo lichtvoetig dat hij praktisch tot zijn einde skiet – en toch is hij ook vol scherpzinnigheid.
Lord of the Flies: de grafische roman van Aimée de Jongh (Faber)
De roman van William Golding uit 1954 behoeft geen introductie, maar in de handen van De Jongh is hij krachtig opnieuw gemaakt voor het tijdperk van de klimaatverandering, waarbij haar nadruk evenzeer ligt op de ecologische boodschap ervan als op de moraliteit van onze schooljongens. Een pageturner van een boek dat mijn kleine, niet zo lezende neefje Freddie net zo leuk vond als ik.
Laatste snede van Charles Burns (Jonathan Kaap)
Burns, vooral bekend om zijn meesterwerk uit 2005 Zwart gatkeert terug met het verhaal van een groep jongeren die samen een buitenaardse film maken. Doordrenkt van angst is dit een krachtig allegorische strip waarin niets ooit eenvoudig is, of het nu buitenaardse wezens zijn of tienerromans.
Petar & Liza door Miroslav Sekulic-Struja (vertaald door Jenna Allen) (Fantagraphics)
Petar keert terug van zijn tweejarige dienstplicht in het Joegoslavische leger en voelt zich een geest. Maar dan ontmoet hij een danseres genaamd Liza, en zijn wereld verandert. De grote Chris Ware (Verhalen bouwen) heeft gezegd dat hij ‘verbijsterd’ was door dit ‘exquise’ portret van een generatie, en het is niet moeilijk te begrijpen waarom. Gewoon mooi.
Elena: een handgemaakt leven van Mirjam Goud (Jonathan Kaap)
Golds eerste boek, een memoires in plakboekstijl van haar joodse grootmoeder, dr. Elena Zadik, is een triomf die met evenveel enthousiasme Europa en de generaties doorkruist. Zadik was twee keer vluchteling, maar Gold trekt niet de parallellen met vandaag, maar kiest ervoor om deze prachtige maar opvliegende vrouw voor zichzelf te laten spreken op de pagina.
Eén voor mijn kous
Ik hield van Eigenwaarde en het einde van de wereld (Faber) door Luke Healy, die dit jaar jurylid was Waarnemer/Faber prijs voor grafische korte verhalen, maar ik schaam me om te zeggen dat hij voor mij een vrij recente ontdekking is. Dus ik zou graag een paar titels uit zijn backlist in mijn kous willen: Hoe om te overleven in het Noordendat het waargebeurde verhaal van twee noodlottige Arctische tentoonstellingen combineert met een fictief verhaal van een universitair docent in crisis; En Americana (en de Act van er overheen komen)waarin Healy vertelt over zijn 147 dagen durende reis langs de Pacific Crest Trail. Beide zijn uitgegeven door het uitstekende Nobrow.
